YAŞLI BİR TEYZE, ONURLU BİR İNSAN  
  Bu yazımda size, ilk kez gördüğüm ve belki bir daha hiç göremeyeceğim yaşlı bir teyzeden söz edeceğim.
  Her zaman birileri için "İnsanlık ölmüş" demeden önce kendinize "Bugün insanlığın ölmemesi için ne yaptığınızı sorun" diyen biriyim ve o Teyze, insanlığın ölmemesi için -bugün- hepimize ders verecek kadar onurlu bir davranışta bulundu çünkü.
  Bugün öğleden sonra "Resmimi veya videomu çeken biri olmasa bile evime ucuz ekmek götürebilirim" diyerek, Halk Ekmek kuyruğuna katıldım.
  Kuyruğun en arkasında, elinde 3 ekmek olan bir poşetle bekleyen yaşlı bir teyze vardı.
  Beni görünce "Ben, 3 ekmek aldım ama 3 ekmek yetmediği için tekrar sıraya girdim. Sen, benim önüme geçebilirsin" deyince çok üzüldüm ve "Teyzeciğim, ben 1 ekmeği 2 günde yiyorum. O nedenle, sıranı vermene gerek yok" dedim.
  Halk Ekmek büfelerinden, en fazla 3 ekmek alabiliyorsunuz. Ekmek alabilseydim, 3 ekmek alıp 2 ekmeği -o yaşta, yarın da sıraya girmek zorunda kalmasın diye- teyzeye verip 8(3+3+2) ekmek almasını sağlayacaktım. 3 ekmek almak için sıraya girdiğim halde, teyzeye "1 ekmeği 2 günde yiyorum" deme nedenim de, teyzeyi rencide etmeden yardımcı olmaktı.
  Sözünü ettiğim teyzenin önündeki vatandaşın ekmek alma sırası gelince, büfedeki görevli kız "Amca, 2 ekmek kaldı" dedi ve ekmekler bitti.
  Sırası gelen teyze, elindeki -önceden alınan- 3 ekmekle, benim gibi sırada bekleyenler de ekmeksiz kalıverdik.
  Teyzenin yanından "İyi günler" diyerek ayrılırken teyze, kolumdan tutarak "Ekmeğimin, birini sana vermek istiyorum. Yoksa içim rahat etmez" deyince donup kaldım ve yüreğim kan ağlarken gözlerimin ağlamaması için kendimi zor tuttum.
  "Teşekkür ederim teyzem. Bugün ekmeğim var. Ben, yarın için alacaktım. Yarın alırım" diyerek omuzuna dokundum. O da benim ellerimi tuttu ve yüzüme bakıp "Hakkını helal et" dedi. Karşılıklı olarak "İyi günler" dedikten sonra, ikimiz de yola koyulduk.
  Teyzeden ayrılınca, gözyaşlarım akıverdi. "Bir yanda -doymak bilmeden ve utanmadan- kul hakkı yiyen para babaları, bir yanda da sıraya girip aldığı -ucuz- ekmeği evine götürürken kul hakkı yemiş gibi utanan yoksul ama onurlu bir kadın olduğu" aklıma gelince kendimi, daha fazla tutamadım çünkü.