Okunma : 206
Tarih : 15.08.2025
E-Mail : mehmed.ok33@gmail.com
Mehmet OK
Hukukun olmadığı yerde, demokrasi bir tiyatro oyunudur
Perde Önü Demokrasi, Perde Arkası Zorbalık….
Eğer yargı bağımsız değilse, Yasama, yürütmenin gölgesindeyse… Adalet, güçlüye göre şekilleniyorsa… Ve vatandaş, hakkını ararken korkuyorsa…
Orada demokrasi yoktur. Sadece bir dekor vardır. Ve o sahnede hakikat yoktur; yalnızca roller dağıtılmıştır. Hukukun olmadığı yerde, demokrasi bir tiyatro oyunudur. Sahne süslü ama perde arkasında zorbalık vardır.
Bazı sözler vardır, bir ülkenin tüm siyasi gerçeğini tek cümlede özetler. Yukarıdaki ifade, günümüz dünyasında birçok rejimin içine düştüğü çelişkiyi çarpıcı biçimde yansıtır: Demokrasi görüntüsüyle sahnelenen ama hukuk yokluğuyla içeriden çürüyen bir sistemdir.
Bugün birçok ülkede seçimler yapılmakta, meydanlar dolmakta, sandıklar kurulmakta. Her şey dışarıdan bakıldığında “demokratik” görünüyor. Ama bu süslü sahnenin arkasına geçtiğinizde, başka bir gerçekle karşılaşıyorsunuz: Bağımsız olmayan yargı, Susturulmuş medya, Korkuyla sindirilmiş muhalefet, Adaletsiz bir düzene teslim olmuş halk.
Demokrasi, sadece halkın sandığa gitmesi değildir. Eğer bir ülkede insanlar oy veriyor ama verdikleri oyun gerçekten karşılık bulacağına inanmıyorsa; o zaman orada demokrasi yoktur, sadece bir seçimli otoriterlik gösterisi vardır. Hukukun olmadığı bir düzende yapılan seçim, bir nevi tören havasında geçen ama sonucuna kimsenin inanmadığı bir formalitedir.
Unutulmamalıdır ki! Demokrasi; Yalnızca bir seçim sistemi değil, Bir hukuk düzeni, Bir hak arama özgürlüğü, Bir denetlenebilir yönetim biçimidir.
Gerçek demokrasi, yalnızca iktidarı meşrulaştırmaz, aynı zamanda onu sınırlayan ve denetleyen bir çerçeve sunar. Bu çerçevenin adı hukuktur. Eğer yargı, yasama ve yürütme arasında denge yoksa; eğer adalet, güçlünün elinde şekilleniyorsa; eğer vatandaş, hakkını ararken korkuyorsa; orada demokrasi yoktur. sadece bir dekor vardır.
O yüzden bugün, bir ülkenin ne kadar demokratik olduğunu anlamak için sandığa değil, mahkeme salonlarına, gazete manşetlerine, sokaktaki suskunluğa bakmak gerekir. Çünkü hukuk yoksa, demokrasi sadece bir oyun sahnesidir. Ve oyun bittiğinde, ışıklar söndüğünde geriye yalnızca perde arkasında kalan karanlık kalır.